O mnie i o blogu

"Moja przyjaciółka" 25.07.1939, nr 14

Dzisiaj post trochę inny niż zazwyczaj, a mianowicie dotyczyć będzie mnie i mojego bloga. Wpis ma związek z nominacją przez Jeanne, która prowadzi świetnego bloga dotyczącego cesarzowej Sissi. Tematyka jej bloga dotyczy zarówno samej Sissi, aktorek wcielających się w jej postać, a także filmów, które nakręcono na podstawie jej życia. Naprawdę polecam i zapraszam do kaiserin-sissi.

Jeanne, pozwolisz, że trochę pozmieniam niektóre pytania, tak by pasowały do tematyki wpisów z mojego bloga, jako, że nie dotyczą żadnego, konkretnego idola ;)

                       ***
Dlaczego zaczęłaś prowadzić bloga?

 Próbowałam kilku dziedzin i tematyk blogowych. Pierwszego bloga założyłam na Smykach, jerzyk.synek.pl. Dotyczył on moich dzieci, a głównie trzyletniego wówczas synka, który teraz ma prawie 11 lat. Namówiła mnie do tego znajoma. Po półtora roku, jednak postanowiłam zakończyć pisanie bloga na Smykach i przenieść się na Onet, gdzie był  Zielony Motyl (nie ma już), następnie W Starym Kinie (też już nie znajdziecie)... i wreszcie Blogger i Nie Wierzcie Zegarom. Tutaj podoba mi się najbardziej a i tematyka bloga, jakoś tak trzyma mnie przy sobie. Uwielbiam "odgrzebywać" stare historie, oglądać stare kino, czytać przedwojenne czasopisma, by później dzielić się swoimi przemyśleniami -czy odkopanymi w pożółkłych gazetach, artykułami- z Wami. Dzięki temu, że ciągle odnajduję coś nowego w starym ;) mój blog wciąż trwa i myślę, że będzie trwał... choć notki nie są za częste... cóż...

Dlaczego akurat ta tematyka?

"Moja przyjaciółka" 25.06.1938, nr 12

Przyznam, że zawsze czułam się troszeczkę wyobcowana i nie do końca rozumiana. Mam wrażenie, że  nie należę do obecnego świata i, że los przez pomyłkę mnie tu umiejscowił  - często jestem myślami gdzieś daleko w przeszłości. (lub, co gorsza,  bujam w obłokach ;) Nawet tak daleko, że sięgają czasów, które przedstawione są w Starej Baśni. Uwielbiam długie suknie, czy spódnice, naturę, dzikość, ogień, taniec- po prostu wszystko co wiąże się choćby częściowo z magią i wierzeniami tamtych czasów. Chociaż, żadne czasy nie były idealne, wiem o tym.
W zasadzie, mogłabym spróbować pisać o czymkolwiek innym, o gotowaniu na przykład. Przyznam, że próbuję, ale mam problem z podawaniem proporcji, bo gotuję " na oko", wobec czego, pisanie bloga jest nieco stresujące i chwilowo (mam nadzieję) blog świeci pustkami. Mimo tego, mam swój mały sukces. Wysłałam swój przepis na bułeczki drożdżowe z miodem do "KropkiTV" i ukazał się on w jednym z numerów. Zarobiłam 80 zł. Więc może warto pokonać tę barierę? ;)  Mogłabym również pisać bloga o amatorskim szyciu i przerabianiu starych ubrań, czy o odnawianiu przedmiotów- o czym można przeczytać na przykład w zakładce "O mnie".
Wobec tego, dlaczego akurat utknęłam w latach trzydziestych? Na to pytanie nie umiem odpowiedzieć. Po prostu. I już.


Jak zaczęło się blogowanie, i czy było dla Ciebie czymś trudnym?

Jak już wspomniałam, blogowanie zaczęło się na Smykach, potem Onet, a dziś jestem tutaj. Przeszłam więc daleką drogę, ale nie mogę powiedzieć, że była ona zła, czy trudna. Każdy blog mnie czegoś nauczył: pokory, cierpliwości, sklecania jako takich zdań, po to by myśl ubrać ładnie w słowa. Dziś już nie potrafiłabym żyć bez pisania. Jakiegokolwiek.

Co chciałabyś, aby wydarzyło się w przyszłości, dotyczącego Twojego bloga?

"Nowy dziennik" 02.02.1936, nr 33

Zapewne ktoś kto pisze bloga, zazwyczaj chce mieć dużo czytelników. Oczywiście i ja także bardzo tego chcę.
A inne? Hmm... nie wiem, czy się przyznać, może wyda Wam się to głupie, nierealne ;) Chociaż, no dobra przecież, to tylko marzenie. Odkąd tylko nauczyłam się czytać, wciągnęłam się nieodwołalnie w świat książkowy niczym bohater "Niekończącej się opowieści". Prawdziwie. Czytanie stało się moją pasją. Uwielbiałam i wciąż uwielbiam odwiedzać biblioteki i towarzyszący tym wizytom zapach starych, pożółkłych książek. W trakcie tych wizyt i czytania, niejednokrotnie nachodziła mnie myśl, by samej pisać na tyle interesująco, by zostać prawdziwym pisarzem ;) Wspomniałam o tym ponieważ chciałabym, by w przyszłości tematyka mojego bloga zainteresowała kogoś na tyle, by pomógł mi przelać jego treść na papier...
Zdarzyło się to kilku blogerom, których odwiedzam, więc dlaczego nie mi...he..he..  ;)


  Blogi, które często odwiedzasz?

Odwiedzam, głównie i często blogi, których adresy widnieją na bocznym pasku w rubryce "Odwiedzam, czytam.."


Czy spotkałaś osobę, o której pisałaś na blogu, w realu? Jeśli tak opisz to spotkanie.

Niestety, ani jednej osoby nie spotkałam, o której pisałam... Po prostu nie ma ich już wśród nas, bo ich czas już minął. Wszystko przemija, jednak wspaniałe jest to, że mogę wspominać o nich, po prostu pisząc. Dzięki temu nadal są ze mną, a spotkania z nimi, bardzo inspirujące ...

I to już koniec...

Do łańcuszka i do dalszej zabawy nominuję:
venapoetica 
Dawno temu w Sosnowcu
Vintage Rose

Serdecznie zapraszam  :)