"Brodziszówka" czyli Maria i Adam

Maria i Adam 

 "... W  holu kina Imperial, młodziutki Teodor Niewiadomski sprzedawał bukieciki kwiatów. Bywalcami tego przybytku byli dość zamożni mieszkańcy Marszałkowskiej i sąsiednich ulic południowego Śródmieścia.

 „Sprzedając fiołki, "zawarłem" znajomość z przesympatycznym małżeństwem filmowych aktorów. Miluśką Marią Bogdą i jej małżonkiem, wiecznie uśmiechniętym amantem Adamem Brodziszem. Blondwłosej pani Marysi wręczyłem najpiękniejszy, najbardziej pachnący bukiecik pochodzący z mokotowskich łąk. W zamian otrzymałem pięciozłotową srebrną monetę oraz... pocałunek. Przez trzy dni nie myłem swoich policzków. Pamięć tego pocałunku nosiłem przez wiele lat..

    Warszawskie Powstanie. Na ulicach walczącego Mokotowa znów spotkałem Brodziszów. On był naczelnym saperem, nadzorował budowę powstańczych umocnień. Pani Marysia natomiast w swojej willi przy ulicy Malczewskiego zorganizowała punkt sanitarny, pełniąc w nim funkcję sanitariuszki. Któregoś dnia lekko ranny udałem się na Malczewskiego. Niewielkie zranienie zostało szybko i sprawnie opatrzone rączką przesympatycznej artystki. W podzięce na jej policzku złożyłem pocałunek, przypominając jej tamten sprzed lat. Przypomniałem jej bukiecik fiołków. Pamiętała" - wspominał Teodor Niewiadomski.

       Maria Bogda, właściwie Janina z domu Kopaczek- urodzona 25 listopada 1909 we Lwowie zmarła 30 czerwca 1981 w Desert Hot Spring Sky Velley.
      Przez dziesięć lat swojej kariery filmowej i 17 obrazach,  występowała w rolach prawych, szlachetnych i romantycznych dziewcząt.  W 1927 ukończyła Instytut Filmowy W. Biegańskiego w Warszawie.  Debiutowała dwa lata po ukończeniu Instytutu Filmowego Wiktora Biegańskiego w Tajemnicy skrzynki pocztowej 1929 Aleksandra Reicha. W wytwórni B-W-B grała od 1931 roku Wytwórnia ta założona została między innymi przez jej męża. Z nim też pojawiła się w 7 filmach, z których za najciekawszy uznaje się dotyczący buntów młodzieży szkolnej w 1905 roku Młody las 1934 Józefa Lejtesa. Brodzisz grał w nim młodzieńca, w którym budzą się patriotyczne uczucia, Bogda - jego ukochaną.
Maria  wyróżniała się urodą. W 1929 r. w konkursie "Ilustrowanego Kuriera Codziennego" zdobyła tytuł najpiękniejszego typu Polki. Grywała nie tyle amantki, ile dziewczyny wierne i zakochane. Z jej filmografii warto również wspomnieć występ w filmie Antek Policmajster z 1935 r., w którym grała pokojówkę, i Pana Twardowskiego (wcielała się w nim w rolę Kasi, 1936 r.).  W czasie okupacji  pracowali jako kelnerzy w kawiarni Napoleonka.
 Podczas Powstania Warszawskiego Maria prowadziła stołówkę na Mokotowie. Po upadku Powstania znalazła się w Zakopanem, gdzie wraz z mężem prowadziła pensjonat "Brodziszówka".  Jak wielu przedwojennych artystów, nie mogąc znaleźć zatrudnienia w powojennej kinematografii rozpoczęła występy teatralne, wraz z mężem prezentowała spektakle kameralne w różnych miastach Polski. W czerwcu 1961 wyjechali ze "Skizem" Zapolskiej na gościnne występy do USA i po zakończeniu tury już do Polski nie wrócili. 

*

          Adam Brodzisz- urodzony 18 listopada 1906 we Lwowie zm. 9 listopada 1986 w Desert Hot Springs, USA. 

Jeden z najpopularniejszych aktorów przedwojennego polskiego kina. Adam Brodzisz był Lwowiakiem. Tam chodził do gimnazjum i tam zdawał maturę. W Warszawie kończył w 1927 roku Instytut Filmowy im. Biegańskiego. Karierę przyniosło mu zwycięstwo w konkursach "fotogenicznych twarzy". Przed 1939 rokiem zagrał w 19 filmach. Między innymi tak znanych jak Dziesięciu z Pawiaka 1931. W tym samym roku wraz z Michałem Waszyńskim i Eugeniuszem Bodo założył wytwórnię B-W-B. Dwa ostatnie filmy, w jakich zagrał przed wojną w 1939 roku, to U kresu drogi i Bogurodzica. Brak znajomości języka uniemożliwił mu angaż do południowoamerykańskiego kina. W czasie okupacji pracował jako kelner. Ale goszczący w progach tych lokali ludzie, poznawali znanego aktora, którego zawsze prosili o zademonstrowanie niesłychanego wprost talentu wokalnego, czego Adam nie potrafił nigdy odmówić. Po II wonie światowej  nie występował już w filmach. Grał za to na deskach teatru objazdowego a w latach 1950-1955 był aktorem Teatru Polskiego w Bielsku-Białej. W 1961 roku nie wrócił do kraju z gościnnych występów w USA.

Osiedlił się z żoną w Los Angeles i razem zajmowali się hodowlą szynszyli, a Brodzisz pracował także jako rysownik w firmie komputerowej. Po przejściu na emeryturę przenieśli się do Desert Hot Springs Sky Valley, gdzie wybudowali własny dom. Po śmierci żony, przeniósł się do Desert Hot Spring.

Został pochowany w kwietniu 1988 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

 źródła m.in.:warszawa.gazeta, filmweb, wikipedia, filmpolski,

*

  

ciekawostki:

 Do dziś przetrwało dawne wejście do kina Imperial- w którym Teodor Niewiadomski sprzedawał bukieciki kwiatów- późniejszej Polonii.  Ocalał nawet daszek nad wejściem. Jednak o jego istnieniu wiedzą tylko nieliczni. Już na pierwszy rzut oka widać, że kamienica przy Marszałkowskiej 56 była luksusowa. Frontowa elewacja licowana żółtym piaskowcem wciąż ujmuje znakomitymi proporcjami i wysokim standardem wykończenia. Z trzech stron podwórko otaczają XIX-wieczne oficyny. Gdy spojrzymy na wprost, zauważymy, że ze ściany tylnej oficyny wyrasta betonowy daszek. Skąd się tu wziął? Przed ponad półwiekiem chronił wejście do kina Imperial wskrzeszonego po wojnie pod nazwą Polonii. Teraz dawne kino Imperial,  to teatr "Polonia" Krystyny Jandy.

W latach 1885-1895 mieścił się tam  przytułek Towarzystwa Opieki nad Ubogimi Matkami i ich Dziećmi.